●○● इक्रिमा बिन अबु जह्ल ●○●
□■□ रजियल्लाहु अन्हु □■□
•••••{ प्रस्तुति: मुहम्मद सुहैल नदवी }•••••
______________________________
○○○○○
○ मक्कामा सत्यता र पथदर्शनको निमन्त्रणासहित जगतदयालु इश्दूतको आगमन भएको बेला.....
उनी आफ्नो उमेरको तेश्रो दशकलाई पार गर्दै थिए ....
कुरैश समुदायमा मान सम्मानमा हैसियतवाला, सम्पत्तिमा धनाढ्य , खान्दान चैं ख्याति र स्वयं सज्जन पुरूषमा उनको गणना गरिन्थ्यो ....
यदि उनका बुवा नभएको भए उनी पनि सायद छिटै इस्लाम सकार्ने अवसर पाउँथे होला .....
उनका दाँतुरहरू र उनकै समान अर्का प्रख्यात परिवारका सदस्यहरू....
सअद बिन अबु वक्कास र मुस्अब बिन उमैर जस्ता साथीहरू मुसलमान भइ सकेका थिए ....
बुवाको कारण उनी मुसलमान हुन सकेन भने उनको बुवा को हुन् त? ....
उनका बुवा भनेको मक्काका सबैभन्दा ठुला क्रुर र अत्याचारी व्यक्ति .... शिर्कका दिग्गज नेता.... पीडा यातनाको अग्रणी.....
जसको क्रुरताद्वारा अल्लाहले इमानबालाहरूको परीक्षण गर्नु भएमा उनीहरू अडीग रहे....
जसको षड्यन्त्रद्वार अस्थावानहरूको जाँच लिनु भएकोमा उनीहरूले आफुलाई सत्यवान प्रमाणित गरे....
त्यो हुन् अबुजह्ल.... र यति भने नै पुग्छ ....
अबु जह्ल नै उनका बुवा थिए ....
उनी अबु जह्लको छोरा इक्रिमा... थर भनेको मख्जूमी....
कुरैशका केही उच्च पराक्रमी मध्ये एक.....
उनका एउटा प्रख्यात शूरवीर सेनानी .......
*****
○ इक्रिमा बिन अबु जह्लले... आफनो बुवाको अगुवाइमा हुने प्रशासनद्वारा प्रेरित भएर आफूलाई मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको विरोधि पक्षमा नै पाए ...
तसर्थ उनले रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमसित अतिरिक्त दुस्मनी गरे ...
उनका साथीहरूलाई साह्रै उत्पीडन दिए....
र इस्लाम र मुसलमानहरूलाई यस्तो पीडित बनाए जसले उनका बुवाको मुटुमा शान्ति पुग्थ्यो ...
उनका बुवाले जुन बेला बद्रको युध्दको अगुवाइ गरेका थिए ...
र लात र उज्जा भन्ने देवताका कसम खाएर मुहम्मद (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) लाइ पराजित नपारी मक्का नफर्कने निधो गरेर ....
बद्रको मैदानमा उत्रिए र त्यहाँ तीन दिन सम्म उँट काट्दै मदिरा पिउँदै र नाँचगान हेर्दै बिताए ....
अबु जह्लले यस युध्दको अगुवाइ गर्दा इक्रिमा उनका दायाँ हात थिए ... भरोसायोग्य ... विश्वासिलो...
तर लात र उज्जाले अबु जह्लको कुरा सुनेनन् ...
दुवैले सुन्ने शक्ति नराख्ने भएकाले ...
उनका केही सहायता पनि गरेनन् ...
किन भने ऊ त आफैं विवश थिए ... कमजोर निस्सहाय ....
तसर्थ अबु जह्लको मृत शरीर बद्रको मैदानमा नै ढल्यो ....
उनको छोरा इक्रिमाले बुवालाई ढलेको आफ्नै अँखाबाट हेरे ...
कसरी मुसलमानका भाला उनका बुवाको रगत बगाउँदै थियो देखे ....
उनले आफ्नै कानबाट बुवाको ओठबाट निस्केको अन्तिम पुकार सुनेका थिए....
****
○ इक्रिमा मक्का फर्के तर आफ्नो बुवा कुरैशका प्रधानको शवलाई बद्रमै छाडेर ....
पराजित भएर शवलाई उठाउन र मक्का लगेर माटेमा पुर्ने अवसर पनि पाएनन् ...
रणभूमिबाट फिरार भएकाले उनलाई मुसलमानका लागि नै छोड्न बाध्य भएर...
मुसलमानहरूले पनि उसलाई अरू कुरैशका मृतकहरूको साथै एउटा खाल्डोमा मिल्काएर बालुवाले पुरिए ....
*****
○ त्यो दिन देखि इक्रिमाको इस्लाम सित अर्कै बाझाबाझ भयो ....
पहिले त बुवाको इखको कारण शत्रुता गाँसिएका थिए .....
अब उनले बुवाको प्रतिशोधको निम्ती बैरभाव बढाउन थाले ....
यहाँ देखि अब इक्रिमा र उनी जस्तै एउटा समूह जसको बुवाहरू पनि बद्रमा मारिएका थिए ....
मुहम्मद (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) को विरुध्द मुश्रिकहरूको छाती भित्र शत्रुताको भाव रोप्न थाले ...
र शेकाकुल परिवारहरूको दिलमा प्रतिशोधको अग्नि सल्काउन थाले...
फलस्वरूप उहुदको युध्द घटित भयो ....
*****
○ इक्रिमा बिन अबु जह्ल उहुद तिर गए ....
साथै आफ्नो पत्नि उम्मे हकीमलाई लगे ....
बद्रको घटनाका करण भएका शोकाकुल परिवारकी महिलाहरूको साथ सेनाको पछाडी बस्नको निम्ति....
कुरैशलाई युध्द गर्ने साहस बढाउँन डम्फु बजाउँदै... युध्द गान गाउँदै ....
कसैले फिरार हुन खोज्दा सेनाहरूको मुख फर्काउँदै ....
*****
○ कुरैशले दायाँ तिरको सेनामाथि खालिद बिन वलीदलाई पृतनापति बनाए र इक्रिमा बिन अबु जह्ललाइ बायाँ तिरको ....
दुवै मुश्रिक सेनानीले त्यो दिन राम्रो कृतिमान खडा गरे ...
आफ्नो योजनाबध्द लडाइद्वारा मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम र उहाँका साथीहरू विरूध्द कुरैशको पक्षलाई उत्तीर्ण बनाए ....
यसरी मुश्रिकहरूलाई ठुलो विजय प्राप्त भयो ...
र अबु सुफ्यानलाई यो भन्न भ्याए ...
आज बद्रको बदला हो .....
*****
○ खन्दकको लडाइमा ...
मुश्रिकहरूले लामो समय सम्म मदीनाको घेराबन्दी गरेका थिए ...
तसर्थ इक्रिमा बिन अबु जह्लको धैर्यता र सहनशक्ति समाप्त भयो ...
मात्र घेरा गरेकै भएकाले उनी आत्तिए .....
खन्दकमा एउटा साङ्गुरो ठाउँ हेर्दा त्यहाँ आफ्नो घोडालाई कुदाए ...
उनकै पछाडी केही अरू साहसीले पनि घोडा कुदाउने हिम्मत गरे तर ......
अम्र बिन अब्द बुद्दको मरण बाहेक केही नाफा नलिइ फिरार हुन बाध्य भए ....
******
○ मक्का विजयको दिन ....
कुरैशले राम्ररी एकीन गरी सके ....
अज मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम र उहाँका साथीहरूको प्रतिकार गर्ने अवसर रहेनछ ....
तसर्थ मक्काको बाटो खालि गर्न बाध्य भए ....
यो निर्णय यसकारण पनि सहजसित लिइएको थियो ...
उनीहरूले थाहा पाए कि रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले आफ्नो सेनानीहरूलाई हुकुम दिनु भएको छ ....
जसले प्रतिकार गर्छ त्यो सित मुठभेर मात्र गर्ने ....
युध्द नगर्नेलाई नमार्ने ....
*****
○ तर इक्रिमा बिन अबु जह्ल र केही अरू व्यक्तिहरू कुरैशको यस सामुहिक निर्णयलाई सकारेनन् ....
उनीहरूले यस महान सेनाको प्रतिकार गर्न खोजे ....
खालिद बिन वलीदले यौटा सानो झडपमा उनीहरूलाई पराजित गरे ...
केही मारिए र केहीले फिरार भएर ज्यान बचाउन उचित ठाने ....
त्यही फिरार हुने मध्ये इक्रिमा बिन अबु जह्ल पनि थिए .....
******
○ अब इक्रिमाको होस उड्यो ...
मक्का मुसलमानहरूको अधिनमा पुगरे त्यहाँबाट निस्कनु पर्ने भयो ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले कुरैशका सम्पूर्ण गलतीलाई माफी दिए ...
तर केही मानिसहरूको नाम लिएर उनीहरूलाई छुट्याएर .....
उनीहरूलाई मार्ने अदेश दिनु भयो ...
यदि काबाको पर्दा मनतिर पाइए तापनि......
*****
○ यिनी छुट्याइएका मानिसहरू मध्ये इक्रिमा बिन अबु जह्ल पनि थिए ....
त्यसैले उनी लुकिछिपि मक्काबाट निस्के र यमनतिर लागे ....
किन भने उनले त्यही आश्रय पाउन सक्थे मात्र ....
******
○ त्यही बेला इक्रिमा बिन अबु जह्लकी पत्नि उम्मे हकीम, हिन्द बिन्त उत्बा रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको बसाइ तिर गइन्....
सँगै दस अरू महिला पनि थिइन् ...
सबैले रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमसित ब्यअत गर्न चाहदै थिइन् ....
उहाँको समक्ष हाजिर भइन् ....
त्यति बेला उहाँको नजिक उहाँकी पत्नि मध्ये दुइ जना र उहाँकी छेरी फातिमा र अब्दुल मूत्तलिब परिवारकी केही महिलाहरू पनि उपस्थित थिइन् ....
त्यहाँ हिन्दले नै कुरा थलानी गरिन् ...
उनी मुख छोपीकी थिइन् ... उनले भनिन् ...
हे अल्लाहका सन्देशवाहक .... सम्पूर्ण प्रशंसा अल्लाह कै लागि हुन् जसले आफुले रोज्नु भएको धर्मलाई विजय पार्नु भयो ....
म तपाईँ सित बिनती गर्दैछु कि तपाईँको साथ नाता भएको कारण मसित राम्रो व्यवहार गर्नु होला...
मैले तपाईँमाथि अस्था राखेर तपाईँको सत्यताको साक्षी बसीसकेकी महिला बनेकी छु ....
त्यस पछि आफ्नो मुख खोलेर भनिन्...
हे अल्लाहका रसूल ... म उत्बाकी छोरी हिन्द हुँ ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो ....
तिमीलाई स्वागत छ ....
उनले भनिन् ....
अल्लाह कसम ...... हे अल्लाहका रसूल ....
यस भूमिमा भएका सबै घर मध्ये सब भन्दा अपमानजनक तपाईँको घरलाई ठान्दै थिएँ .... तर.......
आज सम्पूर्ण भूमिमा भएका घरहरू मध्ये तपाईँको घर मेरो दृष्टिमा मलाई प्रिय र सम्मानजनक महसुस भइ रहकोछ ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो
यो भन्दा पनि अधिक ...
त्यस पछि इक्रिमा बिन अबुजह्लकी पत्नि उम्मे हकीम पनि उभेर मुसलमान भइन् ... र भनिन् ....
हे अल्लाहका रसूल .... इक्रिमा तपाईँबाट भागेर यमन गएको छ ....
तपाईँ उसलाई मार्नु हुन्छ भने भयभीत भएर ...
उसको ज्यान बकस दिनुस् अल्लाह तपाईंमाथि शान्ति गरियोस् ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो ....
ऊ सुरक्षित हुनेछ ....
यो सुन्न वित्तिकै ऊ उनलाई खोज्न हिडिन्...
उनका साथ एउटा रोमन दास पनि थियो ...
केही बाटो काटी सके पछि उनका दासले उनीसित सहवास गर्न खोज्यो ....
उनले उसलाई आशा दिँदै टालमटोल गर्दै एउटा अरबको गाउँ नेर पुगिन् .....
र उनीहरूलाई आफ्नो विपता सुनाइ सहयोग मागिन् ...
तसर्थ उनीहरूको सहयोगमा त्यो दासलाई बाँधेर त्यहीँ छाडिन्....
ऊ आफ्नो बाटो एकलै हिड्दै गइन्.....
र इक्रिमालाई समुद्र तटमा भेटिन् ....
तिहामाको इलाकामा ...
त्यहाँ उनी एउटा मुसलमान मल्लाहसित समुद्रपारि पुर्याउन कुराकानी गर्दै थिए ...
त्यो मल्लाह भन्दै थियो ...
आफूलाई छुटकारा दिलाऊ .. म तिमीलाई पारि पुर्याइ दिन्छु ...
इक्रिमाले सोधे ...
म कसरी छुट्कारा दिलाउँछु र ?
उसले भन्यो ...
तिमी भन ....
म स्वीकार गर्छु अल्लाह बाहेक अरूकोही उपास्य छैन र मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम अल्लाहका सन्देशवाहक हुनुहुन्छ ....
इक्रिमाले भने ....
म त्यही कुराबाट त फिरार भएको हुँ ....
यसरी दुवै जना कुरा गर्दैथिए ...
त्यहाँ उम्मे हकीम पनि आइ पुगिन् .... उनले भनिन् ....
हे काकाका छोरा .... म तपाईँ नेर सर्वश्रेष्ठ व्यक्ति नजिकबाट आएकी छु ....
उहाँ सबैभन्दा कर्तव्यनिष्ठ र भलादमी हुनु हुन्छ ....
म मुहम्मद बिन अब्दुल्लाहको निकटबाट आएकी छु ....
मैले तपाईँकोलागि शान्ति र प्राणरक्षाको विनति गरेँ ...
उहाँले तपाईँको प्राण बक्सिस गर्नु भएको छ ...
आफूलाई बरबाद नपार....
उनले सोधे ....
के तिमीले स्वयँ कुरा गरेकीछ्यौ ?
उनले जवाफ दिइन् ....
हजुर ... मैले नै कुरा गरेर तपाईँको प्राणरक्षा माँगेकीछु ....
यसरी निरन्तर उनलाई शान्त गर्दै उनका मुटुलाई भरोसा दिँदै फिर्ता ल्याउन राजी गरिन् ...
र दुवै जना त्याहाँबाट फर्कन लागे ...
उनले पतिलाई आफ्नो रोमन दाससित घटेका घटनालाई पनि अवगत गराइन् ...
त्यो गाउँबाट जाँदा उनले मुसलमान नभएकै भए उसलाई ज्यान मारिए ....
दुवै जना अहिले बाटोमै थिए ...
एक ठाउँमा बास बसेका थिए ...
इक्रिमाले आफ्नो पत्नि सित सम्भोग गर्न खोजे .....
उनले कडाइसाथ मनाही गर्दिइन् ... भनिन् ...
म मुसलमान भइ सकेकी छु र तपाई अहिले सम्म मुश्रिक नै छौ.....
उनलाई धेरै आश्चर्य लाग्यो ....उनले भने ...
जुन कुरा एकान्तमा पनि हाम्रो सहवास बीच बाधा बनेको छ त्यो वास्तवमा महान कुरा महसुस भइ रहेछ ....
जब इक्रिमा मक्का नेर पुगे ...
रसूल सल्लल्ल्हु अलैहि वसल्लमले आफ्नो साथीहरूलाई सम्बोधन गर्दै भन्नु भयो ...
छिटै अबु जह्लको छोरा इक्रिमा अस्थावान मुहाजिर बनेर आउनेछ ...
तिमीहरू उसका बुवालाई नराम्रो नभन्ने ....गाली नगर्ने ...
किन भने मृतकलाई गाली गर्दा उसलाई त पुग्दैन बरू जिउँदोलाई दु:ख हुन्छ ....
केही छिनमै इक्रिमा र उनकी पत्नि रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको सभाकक्षमा हाजिर भए ....
उनलाई रसूल् सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले हेर्नु भए पछि खुसी व्यक्त गर्दै बिना च्यादर ओढी उनी तर्फ हुमिनु भयो ...
र रसूल् सल्लल्लाह अलैहि वसल्लमले आफ्नो स्थानमा बस्नु भए पछि इक्रिमा उहाँको अगाडी उभिए ... र भने ...
हे मुहम्मद ... उम्मे हकीमले मलाई भनेकी छन् ...
तपाईँले मेरो प्राण बक्सनु भएको छ ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले उत्तर दिनु भयो ...
उसले सत्य भनेकी छिन् ...तिमी सुरक्षित छौ ....
इक्रिमाले सोधे ...
हे मुहम्मद तपाईं कुन कुराको निमन्त्रणा दिनु हुन्छ ...
उहाँले उत्तर दिनु भयो ...
म तिमीलाई निम्तो दिन्छु ...
तिमी स्वीकार गर ... अल्लाह बाहेक अरूकोही उपास्य रहेनछन् र म अल्लाहको भक्त र उहाँका सन्देशवाहक छु ...
तिमी नमाज कायम गर ... जकात भुक्तानी गर ...
यसरी इस्लामको सबै मूलाधार बताउनु भयो ....
इक्रिमाले जवाफ दिए ...
अल्लाह कसम् ... तपाईँले त सत्य तिर नै निम्त्याउनु भएको हुनुहुन्छ ... र राम्रै बस्तुको आदेश दिनु भएको रहेछ ...
फेरी भन्न थाले ...
अल्लाह कसम् .... तपाईं त यो कुराको निमन्त्रणा दिनु भएको बेला भन्दा पहिले पनि हामी मध्ये सबै भन्दा साँचो बोल्ने र बचन पुरा गर्ने व्यक्ति हुनु हुन्थयो ....
फेरी आफ्नाे हात पसारेर भन्न थाले ...
म स्वीकार गर्दैछु अल्लाह बाहेक अरू कोही उपास्य छैन र म स्वीकार्दैछु तपाईं अल्लाहको भक्त र उहाँका सन्देशवाहक हुनुहुन्छ ...
त्यस पछि भने ....
हे अल्लाहका रसूल... मलाई सबैभन्दा राम्रो कुरा सिकाइ दिनुहोला ..... जसलाई म भन्दै गरुँ ...
उहाँले जवाफ दिनु भयो ..
तिमी भन ... म स्वीकार गर्दै छु अल्लाह बाहेक अरू कोही उपास्य छैन र मुहम्मद अल्लाहका भक्त र उहाँका सन्देशवाहक हुनु हुन्छ ...
इक्रिमाले भने ...
त्यस पछि के भनुँ ? ...
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो ...
तिमी भन ... म अल्लाहलाई साक्षी बनाउँदै छु र यो सभामा उपस्थित सबैलाई साक्षी बनाउँदै भन्दै छु ...
म एउटा अस्थावान .. अल्लाहको पथमा युध्द गर्ने र हिज्रत गर्ने व्यक्ति हाे ...
इक्रिमाले यो सबै वचन दोह्राए ...
त्यो बेला रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो ....
आज तिमीले मबाट कुनै पनि वस्तु माँगेमा र मेरो सामर्थ्यमा भएको भए म तिमीलाई अवश्य दिनेछु ....
इक्रिमाले भने
म तपाईँसित बिनती गर्छु ..
तपाईँ मेरो सबै शत्रुता जो मैले गरेको छु ...
सबै युध्द जो मैले लडेको छु ..
र सबै भनाइ जो मैले तपाईँको अगाडी वा पछाडी भनेको छु ...
यी सबै गलतीलाई क्षमा गर्दिनु होस ...
सबैलाई माफी दी दिनुहोस् ....
रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमले भन्नु भयो ...
हे अल्लाह ... यसको सबै शत्रुता जो यसले मसित गाँसेको थियो क्षमा गर्दिनु ...
सबै कदम जो यसले कुनै ठाउँमा तपाईँको ज्योतिलाई मेट्नको निम्ति उठाएको थियो त्यसलाई माफी बक्सनु...
र यस्तै मेरा मानसम्मान विपरित मेरो मुखमा गरेको वा मेरो पीठ पिच्छे गरेका सम्पूर्ण अपमानजनक कार्यप्रति उसलाई क्षमा प्रदान गर्नु.....
यो सुनेर इक्रिमाको अनुहार खुसीले प्रफुल्ल भयो र उनले भने ....
अल्लाह कसम हे अल्लाह का रसूल ....
आज देखि मैले अल्लाहको पथबाट रोक्न जति खर्च गरेका थिएँ त्यो भन्दा कयौँ गुना बढी म अल्लाहको पथमा खर्चा गर्नेछु ...
र जति लडाइ अल्लाहको बाटो विरुध्द मैले लडेको छु त्यस् भन्दा कयौँ गुना बढी म अल्लाहको बाटोमा युध्द गर्नेछु ...
*****
○ त्यही दिन देखि इस्लामको निमन्त्रणाको जुलुसमा सहयात्री बने उनी ..
रणभूमिमा भए एउटा महान साहसी यौध्दा....
मस्जिदमा भए एउटा ठुलो उपासक, तपस्वी र अल्लाहको किताब कुर्आनको अध्यनकर्ता ....
उनी आफ्नो अनुहारमाथि कुर्आन राख्ने गर्दथे र भन्थे ....
मेरा पालनकर्ताको किताब ... मेरा पालनकर्ताको आदेश ...
र अल्लाहको भयले रुने गर्दथे ....
*****
○ इक्रिमाले रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमसित गरेको वाचा र करारलाई निष्ठामय पुरा गरे ....
उनी मुसलमान भए पछि मुसलमानहरूले जुन युध्द पनि लडेका थिए सबैमा इक्रिमा सहयेगी रहे ... साथ युध्द गरे ...
र जुन युध्दको लागि मुसलमानहरूले प्रस्थान गरे इक्रिमा त्यसको अग्रगामी नै भइ रहे ....
******
○ यर्मूकको दिन ....रोमन शासनको विरूध्द लडिने निर्णायक युध्दको दिन ...
इक्रिमा युध्द गर्न यसरी अगाडी बढे जसरी गर्मीयाममा प्यासाले शीतलजल भेटाएको छ ....
एक ठाउँमा मुसलमानहरू विरूध्द युध्दको हालत गम्भीर हुन गयो ...
उनी आफ्नो घोडाबाट ओर्लिए ...
आफ्नो तरवारको खोल टुटाए.....
र रोमन सेनाको बीचमै छिर्न लागे ...
खालिद बनि वलीदले उनलाई यो गर्दा हेरेर अगाडी आएर भने ...
इक्रिमा यस्तो नगर ...
तिमी मारियौ भने मुसलमानहरूलाई ठुलो पीर पर्छ ....
उनले जवाफ दिए ....
हे खालिद मलाई छाड्दिनुस्.....
तपाईँलाई त रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको साथ म भन्दा पहिले भेटेको थियो ...
म र मेरो बुवा रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमका सबै भन्दा ठुला शत्रु थिए ...
मबाट जुन अनुचित कामरू भइसकेका छन् मलाई त्यसको परिपूर्ती गर्नबाट नरोक्नुस् ...
फेरी उनले भने ....
मैले रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको विरूद्ध कति ठाउँमा लडेको छु ..
के आज म यो रोमनहरूको साम्ना गर्न सक्तिनँ ? .....
यो कदापि हुँदैन ....
फेरी उनले मुसलमानहरूलाई आवाज दिए ....
म सित मर्नको निम्ति कसले शपथ लिन्छौ? ....
यो सुनेर उनका काका हारिस बनि हिशाम र जिरार बिन अज्वर र अरू चार सय मुसलमानहरूले शपथ लिए ...
उनीहरूले खालिद बनि वलीदको सेनापतित्वमा घमासानको युद्ध गरे ... र राम्रो किर्तिमान कायम गरे ....
जब यर्मूकको लडाइ मुसलमानहरूको विजयका साथ समाप्त भयो ...
एक ठाउँमा यर्मूकको भूमिमा तीन यौद्धा भूमिमा ढलेका देखिए ....
तीनै अत्यन्त घाइते थिए ....
तिनीहरू थिए ... हारिस बिन हिशाम .. ऐयाश बिन अबु रबीआ र इक्रिमा बिन अबु जह्ल ....
हारिसले कुनै व्यक्तिसित पानी पिउने आग्रह गरे ...
पानी आए पछि इक्रिमाले पानीतिर अँखा फर्काएछन उनले देखे ....
उनले भने ... उसैलाई पिलाउ ....
इक्रिमा नजिक पानी आउँदा ऐयाशले पानी तिर हेर्दैछन् उनले देखे ...
उनले भने .. पहिले उनलाई पिलाउ ....
जब पानी लिए ऐयाशको नजिक भइयो ...
उनी त प्रान त्यागी सकेका छन् ...
फर्केर अरू दूवै जना निकट पुग्दा उनीहरू पनि आफ्नो पालकर्ता समक्ष पुगीसकेका रहेछन् ....
अल्लाह उनीहरू सित प्रसन्न होउन्
उनीहरूलाई कौसरको मुहानबाट यसरी पिलाऊन् ....
कहिले तृखा नलागोस् ...
कहिले प्यास महसुस नहोस् ...
उनीलाई जन्नतुल फिर्दैसको हरियालीमा पुर्याऊन् ...
सधैका लागि त्यसैमा डुल्दै ... खाँदै ...
पालनकर्ताको अनुग्रहका साथ .....
उहाँकै उपकारको साथ .....
(प्रस्तुति: मुहम्मद सुहैल नदवी)
¤¤¤¤¤¤¤
No comments:
Post a Comment