कादयानी काे हुन? ५

 कादयानियतः इस्लाम र मुहम्मदी सन्देश विरूद्ध एक विद्रोह

लेखकः मौलाना सैयिद अबुल हसन अली नदवी (रह०)

अनुवादः मुहम्मद सुहैल नदवी

भाग (५)

मिर्जा गुलाम अहमद र उनका साथीहरूले स्पष्टरूपमा भनेका छन् यदि कुनै मुसलमानले पनि यस नयाँ धर्ममा विश्वास राख्दैन त्यो काफिर भयो, उनको पछाडी नमाज पढे, मान्य न हुने र उनीहरूलाई केटी दिनु अथवा उनीसंग वैवाहिक सम्बन्ध जोडनु पनि जायज न हुने । संक्षिप्तमा भन्नूपर्दा उनीहरूका अनुसार, मुसलमानहरूसित अनिवार्य रुपमा गैर मुस्लिम सरह व्यवहार गर्नु पर्ने हुन्छ ।
मिर्जा गुलाम अहमदका छोरा मिर्जा बशीरले आफ्नो किताब "आएना-ए - सदाकत"मा लेखेका छन् ।
"समस्त मुसलमान जुन हजरत अपेक्षित मसीहको व्यअतमा सामेल भएका छैनन् यद्यपि उनले अपेक्षित मसीहको नाम पनि न सुनेको भए उनीहरू काफिर हुन् र इस्लामको परिधिबाट निष्कासित छन् ।"
मिर्जा बशीरूद्दीनले एउटा अदालतमा आफ्नो वक्तव्य दिँदा भनेका थिए ।
"हामी मिर्जालाई सन्देष्टा मान्दछौं र गैरअहमदी (कादयानीबाहेक)ले उनलाई सन्देष्टा मान्दैनन् र कुरआनको शिक्षा अनुसार कुनै एउटा सन्देष्टाको इन्कारपनि कुफ्र भएको कारण गैरअहमदी सबै काफिर हुन् ।"
एउटा भाषणमा आफू र मुसलमानबीच भएको बाझाबाझको व्याख्या गर्दै मिर्जाको यस भनाइलाई उध्दृत गर्दै भनेका छन् ।
"अल्लाहको अस्तित्व, रसूल करीम सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम, कुरआन, नमाज, रोजा, हज्ज,जकात तथा एक एक विषयमा हामी र उनीहरूबीच विभेद पाइन्छ ।" यति मात्र नभइ पाकिस्तानका महान नेता काएदे आजम मिस्टर मुहम्मद अली जिन्नाहको निधनपछि सर जफ्रुल्लाह खानले आफ्नो आस्था बमोजिम उनको जनाजाको नमाज पनि नपढेको सबैलाई थाहा छ ।
यी थिए ती कारणहरू जसले मुस्लिम अगुवाहरूलाई एउटा ठुलो चिन्तामा डुबाइ दियो र उनीहरूले देखे कि इस्लामी भवनमा भित्रभित्र एउटा घुन लागि रहेको छ र र इस्वरीय मार्गदर्शनः
يا ايها الذين آمنوا لا تتخذوا بطانة من دونكم لا يالونكم خبالا ودوا ماعنتم قد بدت البغضاء من افواههم و ما تخفي صدورهم اكبر (آل عمران: 118)
(हे आस्थावानहरू ! आफूबाहेक कसैलाई भेदिया नबनाऊ, तिमीहरूलाई हानि पुर्याउन उनीहरू चुक्दैनन । तिमीहरूलाई जति हानि पुगे उनीहरूको चाहना हुन्छ, उनको मुखबाट शत्रुताको कुरा त निस्कदैछ तर मुटु भित्र लुकाएको कुरा अझै बढी छन् । (आल इम्रानः ११८))
को पुरै उल्टो हुदै छ,तब उनीहरुले भने कि यो समस्याको समाधान भनेको नै कादियानीहरुलाई मुसलमानहरू देखि पुरै अलग गरि दिनु हो । यो त्यही प्रस्ताव थियो जुन डाक्टर मुहम्मद इक्बालले अघि नै पेश गरी सकेका थिए, उनले आफ्नो भाषण र निबन्धहरूद्वारा जोड दिँदै निम्त्याएका थिए, उनले प्रष्ट पारेका थिए ।
"कादयानियत इस्लामको दाँजोमा यसरी भिन्न रहेको छ जसरी सिखधर्म हिन्दुधर्मको दाँजोमा । अँग्रेज सरकारले सिखहरूलाई गैरहिन्दु अल्पसङ्ख्यक घोषणा गरेका भएता पनि उनीहरू बीच सामाजिक, धार्मिक र साँस्कृतिक सम्बन्ध कायम नै रहेको छ , उनीहरूबीच बिहे विवाह भइ रहेको छ तर कादयानियतद्वारा मुसलमानसित बिहेविवाह, नाता सम्बन्ध सबैलाई अवैद्य हुने घोषणा भइसकेको छ उनका संस्थापकले मुसलमानहरूसित हरेक सम्बन्धलाई यो भनेर मुसलमानहरू फाटेको दुध जस्तो हुन् र हामी ताजा दुध समान हौँ भनेर अलग गरेका छ्न ।"
अपसोच, इस्लामी जगतले अहिले सम्म कादयानी खतरालाई महसुसै गरेका छैनन् , इस्लामी जगतलाई पूर्ण रूपमा आभास भएकै छैन, यो कादयानियत भनेको एउटा जमात वा धार्मिक समूह नभइ मुसलमानको सामाजिक व्यवस्थापनलाई बिथोल्ने एउटा योजनाबद्ध षड्यन्त्र हो । हजरत मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमद्वारा आएको इस्लाम विरूद्ध एउटा खतरनाक विद्रोह हो । कादयानियतले इस्लाम सित शत्रुता दर्शाउँदैछ, हरेक विषयवस्तुमा विभेद जनाउदैछ, इस्लामले पाएका आस्था, विचार र भावनाको स्थानलाई जबत गर्ने र मानव जातिद्वारा जुन अज्ञापालन, मायाप्रेम, अदरसम्मान र निष्ठाको भाव इस्लामले समेटेको छ उतातिर प्रस्थान होस भने कादयानियतको चाहना रहेको पाइन्छ, कादयानी धर्मले स्पष्ट रूपमा घोषणा गरी सकेको छ कि मिर्जा, सहाबा र इस्लामी समुदायका महान विद्वान, विचारक, सुधारक र इमामहरू भन्दा मात्र महान नभइ धेरै साहसी नबी र रसूलहरू (अलैहिमुस्सलाम) भन्दा पनि महान र चोखा रहेका छन । कादयानियतको दृष्टिमा रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमका सहाबीहरू र मिर्जाका साथीहरूबीच कुनै भिन्नता छैन, मिर्जाको दर्जा रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमको दर्जामा बराबरी वा त्यो भन्दा पनि उच्च रहेको छ , उनका नायबहरू रसूल सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लमका खलीफाहरूको बराबरीमा छन् ,उनका शहर कादयान, मान्यता र पवित्रतामा मक्का र मदीना जस्तै छ र कादयानको यात्रा मक्कामा गरीने हहज्जयात्रा भन्दा कम न रहेको बताएका छन। (नऊजु बिल्लाह)

क्रमश: