रोटीको कथा

 *रोटीको टुक्रा*

               (लेखक: मुहम्मद सुहैल नदवी)

खाना खाँदाखाँदै मैले रोटीको एउटा टुक्रा उठाएँ,

"हजुर ! एक छिन पख्नुस् " उसले भन्यो ।

"मलाई लाग्छ तपाईँको भोक मेटी सकेको छ"... "तपाईंले मेरा सबै साथीहरूलाई त खाइ सक्नु भएको छ" .... 

"के म तपाईंलाई आफ्नो कथा नसुनाउँ?" ...

"ऊ निकै अनौठो र मन रूचाउने खालको रहेछ हजुर" .....

"हस"! .. मैले भनेँ,

"मलाई सायद तिम्रो कथा मन पर्छ होला" ...

"लौ त सुनाउ" ...

"अब तिम्रो पुरा कथा नसुनीकन म तिमीलाई खान्नँ"..... मैले भने, 

उसले लामो सास फेर्दै भन्यो,

"हजुर! विचार गर्नुस् ".... "के म त्यत्तिकै उम्रेको हूँ त?" ...

"के तपाईँले सुन्नु भएको छ?" .. "रोटी खेतमा उम्रियो रे!" .... "अकाशबाट झर्यो रे भनेर !" ...

"तपाईँ  त मज्जा सित खानु हुन्छ" ...

"तपाईँले खाने कुराहरू त प्रशस्त मिल्छ " ... "तर" ..

उसले केही छिन मौन रहेर कुरा अगाढी बढायो,

"तर मैले त निरन्तर तपाईँकै लागि ठुलठुला कष्ट बिहोरेँ "...

"एउटा समस्याबाट छुटेर अर्को समस्यामा पर्न गएँ" ...

"एउटा कारागारबाट निस्केर अर्कोमा परेँ"...

"यसरी हुँदा हुँदै तपाईँको अगाडी हाजिर भएँ" ,.....

"मेरो कथा यस प्रकार छ" ... उसले आफ्नो कुरा जारी राख्यो ,

"म गहुँको एउटा दाना थिएँ" ... "अरू धेरै साथीहरूका साथ" ... "एउटा बोरामा बन्द" ...

"एक दिन एउटा मान्छे आयो" ..."मलाई सबै साथी सहित साथमा लग्यो" ... "र उसले हामीलाई आफ्नो खेतमा छरि दियो" ...

म उसको कुरा सुन्न मग्नमा थिएँ, उसले भन्यो, 

"त्यहाँ खेतमा" ... "मैले सन्सार हेर्न मैका पाएँ" ... "मैले घाम तापेँ" ... "म त अत्यन्त प्रसन्न भएँ" .... "तर" .. "पानी पर्यो" ... "ए ए" .. "म त माटो मुनि लुक्नु पर्यो" ...

"माटो मुनि नै केही दिन गाडिएर बसेँ" ... "तर मेरो जिउ फुल्न थाल्यो" .."छाला कसिदै गयो" ... "लौ आह!" .. "मेरो छालापनि फुट्यो" .... "केश जस्तो मसिनो जरा बाहिर निस्क्यो रे" ... "अनि अर्को तिर त केही कोमल पातहरूले पनि मुख निकालेछन् " .... "यो कोमल पात माटो चिर्दै बाहिर पनि जाँदै रहेछ" .. "लौ म त जमिन माथि पुगेको रहेछु" ...."हा ..हा"..

"म त्यो बेला बिरुवा भएर आफ्नो पाउमा उभिन पाएँ" ...

"सूर्यको घामले गर्दा केही दिनमा म पहेँलो बाली बनेँ" ... "मैले साथीहरूलाइ भेटेँ, हामी गफ गर्न र रमाउन थाल्यौँ" .... "कति रमाइला दिन थिए ती पनि" ....

"खुसीका दिन" ... "ह्वात्तै बिते" ... "केही मानिसहरू लामो लामो हँसिया लिएर आए," ... "हामी सबैलाई काटेर लगे" ... "यसरी अब म खलो सम्म पुगेँ र त्यही केही दिन विश्राम गरेँ" ...

उसले लामो सास फेर्यो,

"अब कठिन याम आइ पुग्यो" ... "केही गोरूहरूले आएर मलाई आफ्ना खुट्टाले कुल्चे , म बालीबाट छुट्टिएँ "... "त्यो बेला" ... "कस्तो असहाय र अपमानित भएको महसुस भएँ" ...

"केही मानिसहरूले हामीलाई उचालेर हावामा उडाइ दिए" ... "यसरी खोस्टा उडयो र म गहुँको दाना जमिनमा लडेँ "....

विगतका कुरा याद गर्दा उसको अनुहारमा दु:खको छाया म देखि रहेको थिएँ .. उसले फेरी भन्यो,

"यो भन्दा पनि कठिन समय" .. "मलाई भोग्नु परेको छ हजुर!" ...

"एक जनाले मलाई लिएर ढुँगा द्वारा बनाइएको एउटा गोलाकार वस्तु सम्म पुर्यायो" ..."त्यसको बीचमा दुलो परेको थियो" ..

"ओह! कस्तो डर लाग्दो भयानक आवाज थियो त्यसको" ... "म सुनेरै तर्सिएँ" ... "तर मलाई त्यसैमा हालियो" ...

"उसले त मलाई कति पिस्यो" .... "कति पिस्यो" ...

"हजुर" ... "तपाईँलाई उसको नाम थाहा छ? " 

उसले आफैँ झट्ट भन्यो, 

"हजुर!  त्यसलाई घट्ट अथवा जाँतो भनिन्छ" ...

कहानी सुनाउदै उसले भन्यो,

"हजुर अब मेरो जुनी फेरियो" .. "म गहूँ बाट पीठो भएँ" ... "मलाई रोटी बनाउने मान्छेले लग्यो" ..

"मलाई एउटा भाँडोमा राख्यो, सफा पानीमा मलाई डुबाइयो" .. "मलाई मथ्यो" ... "मथ्दा मथ्दै म मुछेको पीठो भएँ" .... "त्यस पछि उसले गोलो आकारको बनायो" ...

"आह!  ... "फेरी कठिन बेला" .. "समस्या" ..

"त्यो मान्छेले मलाई बेलेर एउटा तातेको फलाममा चढायो"... "तपाईहरू त्यसलाई तावा भन्नु हुन्छ हजुर "...

"मेरो पीडा र पोलाइको बारेमा नसोध्नुस्" ...

"ओह! .. "म खुम्चिए र चाउरी परेँ" .. "तर त्यो निर्दयी रोटीवालालाई दया आएन" ..."दिल नरम भएन" ..

"म पोल्दा पोल्दै पात्लो रोटी बन्न पुगें" ..

मेरो मुख हेरेर उसले भन्यो,

"यो सबै दुःख पीडा तपाईँकै लागि थियो हजुर "..

"तपाईँको खुसीको लागि म पीडित भएँ" ..

"तपाईँको स्वादको निम्ति म थकित भएँ" ...

"एक जुनीबाट अर्केमा प्रवेश गरेँ " ..

"किन? हजुर" .. "किन?."..

"मात्र तपाईँको स्वादिलो खाना बन्नको लागि" ...

"तपाईँलाई अघाउनको लागि" ...

"मेरो यति दुःख पीडा देख्दा" ... "के तपाईँले यो भन्न परेन हजुर ?" ...

"सबै प्रशंसा उही अल्लाहको लागि" ..

"जसले मलाई खुवाउनु भयो" ..

"पियाउनु भयो" .. "र मलाई मुसलमान बनाउनु भयो",

मेरा मुखबाट एक्कासी निस्क्यो ..

"अल्हम्दु लिल्लाहिल्लजी" ... "अत्अमनी" .. "व सकानी" .. "व जअलनी" ... "मिनल्मुस्लिमीन" ...

(कथाको सार एउटा अरबी किताबबाट लिइएको छ)